Czym jest psychoterapia?

Psychoterapia jest jedną z metod leczenia zaburzeń i schorzeń psychicznych oraz rozwiązywania trudności emocjonalnych o udowodnionej naukowo skuteczności.

Psychoterapia pochodzi z języka greckiego (psyche – dusza, therapein - leczyć), wywodzi się wielu dziedzin, np.: filozofii, psychologii i medycyny. W zależności od nasilenia i rodzaju problemu stosuje się różne rodzaje nurty psychoterapii m.in. terapię psychodynamiczną, systemową, poznawczo-behawioralną, terapię skoncentrowaną na rozwiązaniach, humanistyczną. Wszystkie łączy wspólny element, jakim jest bezpośredni kontakt oparty na wzajemnych relacji pacjenta i psychoterapeuty.

Relacja pacjent – terapeuta daje poczucie bezpieczeństwa i pozwala na poznanie opinii osoby, z którą nie jesteśmy związani emocjonalnie. Umożliwia na dotarcie do głęboko skrywanych emocji, które latami mogły być wypierane i nieuświadamiane. Prowadzi do wglądu w siebie, poprawy przeżywania świata oraz swojego sposobu funkcjonowania. Dzięki psychoterapii następuje zwiększenia poczucia własnej wartości, poprawa komunikacji i relacji z innymi ludźmi.

Na przebieg terapii wpływają przede wszystkim rodzaj i treść tego, co dzieje się między

pacjentem a terapeutą. Zmiany zachodzące w procesie psychoterapii zależą od

wielu czynników, min. od trafności rozpoznania tego, co jest istotą zaburzenia lub problemem pacjenta, jakiego rodzaju interwencji dany pacjent potrzebuje, od reakcji pacjenta na interwencje terapeutyczne zastosowane przez psychoterapeutę na różnych etapach terapii. Sposób prowadzenia psychoterapii powinien więc być dopasowany do tego, co wynika z rozpoznania choroby czy zaburzenia oraz indywidualnych cech czy problemów pacjenta.

Pacjent w terapii nie zmienia się dzięki jednemu czy dwom spotkaniom, ponieważ proces terapeutyczny wymaga czasu. Czas terapii jest ustalany indywidualnie, w porozumieniu z pacjentem w oparciu o charakter jego trudności i problemów.